Sık sık sahile inip denizin sesini dinledim, yıllar önce ilk gençlik dönemindeki gibi yaşamın o hazin budalaca karmaşalarını düşündüm, sevginin bir yarar sağlamayabileceğini, birbirlerine karşı içlerinde iyi niyetler besleyen insanların yine de birbirlerinden habersiz kendi yazgılarını, her biri kendi akıl ermez yazgısını yaşadığını, karşısındakine ne kadar yardım eli uzatmak, ne kadar da ona yakın olmak istese de insanın bunu bir türlü başaramayabileceğini, sanki anlamsız ve bulanık kabuslar içinde hayretle ve dehşetle düşünüp durdum.
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.