“Yıllar önce Memphis'e evlenme teklifi ettiğimde ona bu evi dolduracak büyük, şamatıcı bir aile istediğimi söylemiştim. Gecenin bir yarısı sık sık oyuncakların üzerine basardım. Bir tartışmayı ayırmadığım tek bir gün bile olmazdı. Her zaman derisi yüzülmüş bir diz olurdu. Zedelenmiş bacaklar. Gürültü sağır ediciydi.
Tüm bunlar, kucağında çığlık atan bir bebekle, gözyaşları içinde ve bitkin bir halde evimin önüne gelen kadın yüzünden olmuştu. Hayatımı değiştiren bir kadın.
Koridorda yürüyor, çocuklarımızı yemek masasına götürüyordu. Beni onu izlerken yakaladı ve alnı kırıştı.
"Ne oldu?”
“Ev tam bir karmaşa.”
Gözleri yumuşadı. “Bizim karmaşamız.”
Sayfa 331 - Knox EdenKitabı okudu
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.