Ali Bayram - Arsine Yorumum: Kitap bitti bende bittim.. Bu ne hüzünlü öyküdürr bu nasıl bir yaşam hikayesidir?? Neden her koyun kendi bacağından asılmıyor da sürü şeklinde asılıyor? Suçu günahı olmayanların hayatı neden kötü oluyor? Aşk vicdandan vazgeçişmidir ki intikam uğruna sevdiceğinin ailesini yaksın? Dini inancı veya ırkı farklı olan iki insanın gönül bağı kurması yasakmıdır? İnanç nesneler ile ölçülebilirmi? Bir kolye ile insanın alnına Gâvur damgası vurulurmu? 1915 li yıllara ait ve techir zamanında geçen aynı zamanda techir anında trende hamile bir kadın,hamile kadının Türk kaynanasının ve kayınbabasının gelini gitmesin diye çırpınması ve bu kişinin ailesini bırakıp kalamamasının sonuçları, bir tren vagonunda son bulan bir hayat ve o son nefesini verirken yeni bir başlangıçla dünyaya gelen ARSİNE.Öyle bir hikaye ki içimi yaktı kavurdu.. Eski zamanlarda fakirlik vardı evet lakin yoksulluk sadece maddiyatlaymış.. Musmutlu bir köy, yardımlaşmalar içerisindeki dostluklar, komşular. Birine birşey olsa koşabilecek tüm ahali..Yeni nesilin değişmesiyle değişen insanlık ve vicdan,ne acı. Evet şimdiki dönemde de sefalet,yoksulluk had safhada ama bunların içinde en kötüsü ise artık hiç bir dostun olmaması,başın sıkıştığında gidecek kimselerinin olmaması, paranın hüküm sürdüğü bu devirde zengin olsan ne olur fakir olsan ne değişir? Arkadaşlarını parayla satın alabiliyorsun ama paran bitince meteliksiz kalınca giden arkadaşlığa ve onlar için giden zamana acıyorsun. Arsine , ismini feci şekilde ama tamamen kaza ile can veren teyzesinden almıştır.İsmini Sevdiği uğruna; ermeniler yani hristiyanlar ile Müslümanların ilk kez birbirine kız alıp verme çığrını açma cesaretini gösteren Ermeniyken ismi Sonya Müslüman olduktan sonra ismi değişen Suna adlı annesinin isteğiyle almıştır.Arsine'nin tüm acı hayatı doğumuyla başlamıştır. 18-20 li yaşlarına kadar çekmediği eziyet görmediği zulüm kalmamıştır..Sığıntı ve öksüz olarak gelinen evde hizmetçi olarak kullanılması,hasta baktırılması oda yetmezmiş gibi dayak eziyet zulüm görmesi.Bu yaşam öyküsünde beni en çok etkileyen kısmı ise öz kanından olan akrabalarının yanında aynı sofrada yemek yiyememesi..Onlar yemeklerini yiyip bitirdiğinde sofrayı aş odasına kaldırıp kalanlarını orada kendi başına yemesi. Kesinlikle herkesin hayatında bir kez dahi olsa okuması gereken kitaplardan..Kimse benim derdim çok demesin,derdi olanda bu kitabı okusun derim.. Emeğinize kaleminize ve ruhunuza sağlık sayın yazarım.. Başarılarınız daim olsun.. Umarım hakettiği değeri görür kitaplarınız.Gerçek bir yaşam öyküsü imiş okuduklarım (okuyacağınız), yüreğimde koca bir boşlukla bitirdiğim bu kitabı okuyanların pişman olacağını hiç sanmıyorum.. GÖZDE KARADAĞ

ArsineAli Bayram · Deva Yayıncılık · 2014234 okunma

··

44 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.