Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Bazen durduk yere gözlerim dalıyor bazı şeylerin tekrar yaşanmaması mı yoksa yaşanması mümkünken yaşayamadıklarım mı ruhumu daraltıyor bilmiyorum. Herkesten yavaş yavaş uzaklaşıyorum. Kimseyle konuşmak istemiyorum kimseyi duymak görmek hissetmek istemiyorum kendi içime kapanıp sonuza kadar tek kalmak istiyorum beni bu denli insanlardan uzaklaştıran yapmacık sevgileri samimiyetleriydi. Bugün yüzüme gülüp yarın arkamdan kuyumu kazmalarıydı. Kime güvensem kime sırtımı yaslasam ilk ondan darbe yedim. Ben anladım ki benim benden başka kimsem yok arkamda yaslanabileceğim tek şeyin duvar olduğunu bu hayat kafama vura vura öğretti. Bunları anlamak bir tokat gibi vursa da yüzüme farkındalık yarattı artık eskisi gibi olmamam gerektiğini her sevginin arkasında bir çıkar olduğunu öğrendim. Bundan sonra bu yolu tek başıma yürüyeceğim...
·
56 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.