Burada tanrı ve kralın aynı konuma getirilişi çok belirgindir… kralın kendisi artık tanrıdır… krala bağlılıkları canlı tutulması gereken halk yığınları için, Kutsal Düğün tanrılarla bağlantının görselleştirilmesiydi.
Bu dönemde kültürel eylemin dünyevileştirilmesinin ne kadar ilerlemiş olduğunu sadece kült şöleninin halk şölenine dönüşmüş olmasıyla değil, aynı zamanda krallık alanında bir tür laikleşme başlamasıyla bağlantılı olarak da değerlendirebiliriz.