Irvin Yalomun yazdigi hangi eser kötü olabilir? Yalom'un ve cok fazla psikiyatrist ve psikologun vurguladigi bir nokta var, yaşamın sona ermesine karsi duyulan korku, yani ölüme karşı duyulan korku.Bu kavram bana bazen boş geliyor.Geçenlerde bir rüyamda birinin beni öldürmeye calistigini ve benim olmemek icin yalvardigimi gordum.Oldurulmeye calistigim ve olmemek icin direndigim epey ruya olur.Ama farkli bir gunde de birinin yine beni oldurmeye calistigini, fakat bu sefer benim karsi koymayip uzerine gidebildigimi, en kötü ölürüm diye dusundugumu gormustum.Bazen ölümden korkmuyor muyum, yoksa o kadar korkuyorum ki korktugumu mu yadsiyorum diye dusunuyorum.Bilemiyorum Altan... Her neyse, kitap inanilmaz guzel ve surukleyici.Kendi yazgini secebilme ozgurlugune sahip olman ve bu ozgurlugun saclarini bile diken diken edebilecek kadar dehset uyandirmasi.Dogru.Ve amor fati, yani yazgini sev.Yazgiyi sevme kavrami suratima bir bardak su atilmis hissi yaratiyor nedense.Ayrica suan olsem yasamadim demem, hayatimi anlamsiz bulmuyorum, fakat ayni hayati defalarca yasama kavrami beni dondurur, bir daha bastan yasasam herhalde ayni sokaklardan gecmek, ayni seyleri yapmayi ekseriyetle istemezdim. Yalom reyis yine beni parcalayip varolus sancilari ile bir kenara attin.Bunlar cok derin sular.

Nietzsche AğladığındaIrvin D. Yalom · Ayrıntı Yayınları · 202352bin okunma

·

36 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.