Varlığını ruhen algıladığı o hayali imge ile asıl dünyada buluşmak istiyordu. Onu nerede veya nasıl arayacağını bilmiyordu ama içinden bir ses herhangi bir harekete geçmeden de onunla karşılaşacağını söylüyordu. Sanki birbirlerini tanıyorlarmış ve haberleşmiş gibi usulca buluşacaklardı, belki kapının önünde ya da daha gizli bir yerde. Karanlık ve sessizlikle çevrelenmiş bir halde yalnız olacaklardı ve o anda, o yüce şefkat anında başkalaşacaktı. O imge, gözlerinin önünde silikleşerek elle tutulamayan bir şeye dönüşecekti ve sonra şekil değiştirecekti. Zayıflık, ürkeklik ve acemilik o büyülü anda ondan uçup gidecekti.
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.