İsmi ile tamamen bütünlük arz eden, bir solukta okunan, sürükleyici bir Tarık Tufan romanı. Son sayfalara kadar her cümlede kendinizden bir şeyler bulabiliyorsunuz. Sonuna geldiğinizde ise beklenmedik finali ile sizi tepetaklak ediyor. Biraz hayal meyal, epey hüzün, bir tutam da şaşkınlık kalıyor kitap bittiğinde damağınızda...
Kitabı okurken en beğendiğim alıntılardan birisi şu oldu:
"Çetin geçen bir kış mevsiminin ardından bir daha hayata dönememiş bitkiler gibi hissediyorum kendimi."
bu kitapla tanışmama vesile olan