BEN ÖLÜRSEM / Küçük iskender
Ben ölürsem, karakutumu bulamayacaklar,
ne bir aşk zerafeti,
ne bir hayal tabiri.. Küçücük ömrüm
hep rüzgâr gülleri kokacak!
Bir sinek cenazesinden dönmüşüm de sanki
ağzım burnum kanyak,
denizden yeni çıkartmışlar yağmurun ölüsünü,
mevsimlerden napalm, günlerden ilkbahar.
Hummalı sabrımın glayöllü dağ köyleri
sana hasret şakımak mı yakışacak
çok arayacak çocukluğum esas sırrını
benim yüzüm bir kedi amipidir
ben ölürsem o kendiliğinden çoğalacak!
Ben ölürsem, karakutumu bulamayacaklar,
ne bir buz yorgunluğu,
ne bir sinema perdesi yırtık.. Küçücük kabrim
bir çocuk kalbi gibi haylaz olacak!