"Hangisinin altında kendimi assam diye düşündüğün ağaçların altında
Serçeli ezgiler dinliyorsun, işte yaşamak bu.
Sonra kuşlar barışıyor seninle, gölgeler ve kentler ardın sıra geliyor
Barışıyor seninle siyaha boyanmış ne varsa
Ve yeryüzünde tekrar bir tevhit"