Bir kitap düşünelim. Yüzlerce sayfasında altını çizmeden geçtiğiniz bir sayfası dahi yok. Şimdi ben sevgili Atay'ın hangi cümlesini alıp paylaşsam, diğeri küsüp kalacaktır. Bu kitaba hakkıyla bir inceleme yazabildiğim bir gün zaten kendimi tamamiyle tanımış olmanın gururunu da yaşayacağım. O gün bugün değil.
Yine de az gelişmiş bir cümle söylemeden edemeyeceğim, Sayın Atay'ın dediği gibi.. "Kötü bir resim asarım korkusuyla duvara hiç resim asmadım. Kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım."
