Susmak diye bir şey vardı değil mi? Hani erdem diye övülen. Altın diye bilinen sükût. Dilini çekmek oradan buradan. Bu sükût erdemi, aslında göze ve kulağı da oradan buradan çekmeyi içeriyor gibi geliyor bana. Kusur örtmek hani… Gece gibi olmak yani… Çok sevdiğimizi söylediğimiz, seve seve sözlerini ciddiye alma sorumluluğunu üzerinden attığımızı sandığımız Mevlâna diyordu ya…
“Ayıbı örtmede gece gibi olun!” Belki o zaman sahiden ve sahih “yıldız”larımız olur…
·
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.