her gece, sanırım, onbir bucuğa doğru
bir uçak geçiyor üstümüzden.
yolcu uçağı, anlaşılan...
benj bir ortaçağ yaşamına mahkûm edenler anlamıyorlar ki,
ben her gece, sanırım, onbir bucuğa doğru
üstümüzden geçen o uçağın bir parçasıyım,
iniş takımıyım, göstergesiyim, motoruyum, aklıyım...
ve ben her gece, sanırım, onbir buçuğa doğru
bir kez daha anlıyorum ki,
haklıyım.
·
151 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.