“Niye hem kızıp hem Murathan’a yapış dediğimi sormuştun ya, Leyla…” dedi arkada ciddiyetle patates soyan eşine. Leyla’nın bakışları ona dönerken, tebessümünü bozmadan devam etti:
“Bak işte bu yüzden, “dedi kapıdan el ele çıkan ve hala bir şeyler tartışan iki miniğe bakarak.“ Çünkü bir tek Murathan kavga etseler bile Gökçenin elini bırakmıyor. Onunla olunca…“ derin bir nefes verdi. Ve cümlesini kısık bir mırıltı şeklinde tamamladı:
“Gözüm asla arkada kalmıyor…“
Ephesus yayınlarıKitabı okudu
·
87 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.