Çok kısa sürecek bir şiir, bir rahatlama
tadı çıkarılan bir anın ürünü,
uykudan önce, yemekten sonra
ve daha önce bedensel hazdan mutlanmış, dinlenen bir şiir bu şimdi,
gün geçip gitmiş, müzik hafiflemiş
ışık donmuş saatlerce yanmaktan,
yatak açılmış, çöpler kararsız ve çıkarsız, öylece ve herşey sağlam
evin içinde, yalnız saatler kurulmamış,
masa temizlenmemiş, kırıntılar, tabaklar:
zaman taşımakta mıdır sorumluluğunu hep yaşamak ve ölmek unutulduğunda
ve ben olarak kimsesiz yaşandığında?