Fatiha suresinin son bölümünde hidayet üzere kalabilmek için sözlü duanın yanı sıra fiilî dua manasına gelen iki unsura da dikkat çekilmiştir. Bunlar, Allah yolunda sebat eden salih kimselerle birlikte olup Allah Teâlâ'dan uzak olanlardan da kaçınmaktır. Zira insan sosyal bir varlık olmakla ya çevresinin etkisinde kalır veya onları kendi etkisi altına alır. Hz. Peygamber'in (s.a.v) Allah Teâlâ tarafından her türlü günah ve çirkinlikten hatta günah duygusundan masum kılındığı halde bu konuda gösterdiği titizliğin üzerinde çokca düşünülmelidir. Ümmetine örnek olsun diye Hz. Peygamber'in (s.a.v) ortaya koyduğu şu davranış çarpıcı bir örnektir. Efendimiz (s.a.v) Hicr denilen yerden geçerken ashabına "Zalimlerin yurdundan geçerken onların başına gelenler sizin de başınıza gelmesin diye ağlayarak geçin" dedi ve bineği üstünde ridasını ters çevirip hızlıca oradan geçti. (Buhari, Enbiya, 19) Ayrıca iman ehli olsa da gaflet üzere olan kişinin çevresinde olumsuz etkiye sebep olduğuna dair şu örnek de çok kıymetlidir. Hz. Peygamber (s.a.v) sabah namazında Rûm suresini okumuş ancak bazı ayetlerin sırasını karıştırmıştı. Namazın akabinde insanlara dönerek şöyle bir uyarıda bulunmuştu: "Bazılarına ne oluyor ki abdestlerine dikkat etmeyip arkamızda yer alarak bizim de karıştırmamıza sebep oluyorlar." (Mirkâtü'lMefatih, 1/353) Bu örnekler, içinde bulunduğu ortamın insanın mana âlemi üzerindeki etkisinin ne denli önemli olduğunu göstermektedir.
Sayfa 37 - Eyyüp Genç - Tefsir HalkasıKitabı okudu
·
77 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.