“Gregor Samsa bir sabah huzursuz düşlerinden uyandığında kendini yatağında kocaman bir böceğe dönüşmüş buldu. Peki neden böceğe dönüşmüş buldu? Yıllarca ailesinin geçimini üstlenen Gregor Samsa, ailesinin finansal kaynağıydı. Bir sabah yatağında kendisini böcek olarak bulması aslında değersizleşmenin, sevilmemenin bir metaforuydu. O, ailenin değersiz de olsa geçimini sağlayan bir kaynaktı. Bir böcek olarak uyanmanın şaşkınlığını tam olarak yaşayamadan işe nasıl gideceğini düşünen, geç kaldığı için strese giren ve hâlâ gidebilmeye çalışan karakterin en büyük sorunu işini kaybetme ihtimaliydi. İşe yaradıkça sevilen ve değer gören insan işe yaramadığı anda ilk gözden çıkarılacak olandır. Toplum, ona faydası olduğu sürece insana değer katar.
Böceğe dönüşen karakter topluma da yabancılaşır. Artık ona ait olan tek şey odasıdır. Bu da kendi iç dünyasına dönüşünün işaretidir.
Ailesi Gregor’un değişimine önce şaşırdı, sonra üzüldü, sonrasında ise ondan kurtulmaya çalıştılar. En başlarda ona üzülen ve bakımını üstlenen kardeşi bile zamanla ondan iğrenir ve bıkmış duruma geldi. Gregor’un çalışamaması nedeniyle ailesi geçim sağlayabilmek için çalışmaya başladılar. Gregor’un aile üyeleri için işe yarar yönü gitmişti ve bunu da artık kendileri üstlenmişti. Artık ona bir “böcek” olarak tahammül edebilmeleri için bir neden yoktu. Kafka’nın baba figürüne ve Dönüşüm’deki baba figürüne bakacak olursak, burada da babası Gregor Samsa’ya üzülmek yerine ona sinirlenir, elma fırlatır.
Ailesine ve topluma faydası bitince dışlanan, ezilmiş ve yetersizlik hissiyle boğuşan karakter ailesi de ondan kurtulmak isteyince tamamen yabancılaşmıştır. 
Franz Kafka
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.