Hakan Günday Derz,Hakan Günday’ın dergilerde yayınlanmış öykülerinden oluşan derleme bir kitap. Başta kitabı alırken öykü olduğunu fark etmedim, Günday’ın yeni kitap çıkarmış olması heyecanıyla ‘’Zaten iyidir.’’ diye düşünerek alıp geçmiştim. Açıkçası biraz hayal kırıklığı oldu çünkü bir Derda, bir Kinyas ya da bir Asil’i görmek istemiştim. Genel olarak öykü okumayı sevmediğim için bozulmuş olabilirim belki ama yorumlara bakınca da kitabın genel olarak hayal kırıklığı yaşattığını gördüm. Sonuçta uzun soluklu kitaplarını okumaya alıştığımız için birkaç sayfada olayın gelişip sonlandığı yazılarını okumak ister istemez bizi tatmin etmeyecektir. O yüzden başarılı bir Günday kitabı değildi demek yerine kitapta okuma isteğimin devam etmesini sağlayan detaylara değineceğim :) Hakan Günay’ı araştırırken onunla ilgili çok güzel bir metne denk geldim, Günday’ın şöyle bir ifadesi geçiyor: ‘’Yazar romanlarında “bir an önce yazıp kurtulma” tekniğini denediğini söyler. Koşarak, nefes nefese, arkasına bakmadan çalakalem yazdığını ifade eder ‘’ Sanıyorum ki Derz’deki öyküler de Hakan Günday’ın akşam haberlerini açıp, gördüğü rezaletler karşısında içinde doğan nefretten kurtulmak için bir anda eline kalem kağıdı alıp öfkesini kustuğu yazılardan oluşuyor. Derz; fayans, seramik ve mermerle kaplanmış yüzeylerin ince aralıklarını dolduran maddedir. Yüzey boşluklarını tamamen kaldırmak ya da yalnızca izolasyon sağlamak amacıyla derz dolgusu yapılır. Hakan Günday da içindeki boşlukları belki de bu şekilde kapatmış olabilir diye düşünüyorum. Kitabın ismi ve öyküler düşünülünce böyle bir anlam ortaya çıkıyor kolaylıkla. Hakan Günday koca metinlerle olmasa da birkaç sayfayla bile güzel konulara değinip başarılı öyküler yazmış. Sosyal ve politik konulara ironik ve gerçekçi şekilde yaklaşmış. Öykülerin bazılarına değinecek olursak ‘İmparatorluk Özel Kalem Müdürlüğü’nün Dikkatine’ isimli öyküsünde devletin vatandaşlarına bakış açısını güzel bir alayla ele almış, Lisan-ı Münasip’te bazı ‘büyük’lerin okuyan, öğrenen insanlara bakış açısını , ‘Siyaset Akademisi 12. Dönem Sözlü Sınavı’ında ülkemizdeki siyasetin özetini, ‘Üst Düzey Yazışmalar’da biz sevgili insanların sevgili hayvanlara neler yaptığını anlatmış. Kitaptaki öykülerin genel olarak isimleri böyle; Dünyanın İlk Klon devlet Başkanı Ve İç Burkan Dramı,Toplum İnşası Ve Mühendisliğinde Bir Yalıtım Malzemesi Olarak İnsan Eti Kullanımına İlişkin Kılavuz’ gibi makale başlığı olabilecek nitelikte, alaylı ancak üzerinde ciddi ciddi düşünülmesi gereken öyküleri var. Kısa kısa dokunarak bildiğimiz şeyleri tekrar tekrar yüzümüze çarpmış. Zaten Daha gibi, Az gibi kitaplarda da olduğu gibi, topluma karşı fazlasıyla duyarlı olan bir adamın da böyle öyküler yazması beklenirdi. Yazdığı şeyler acı ancak aslında Günday bize bizim hayatımızı, bizimle dalga geçerek aktarmış. Okurken yazılanların tanıdıklığı şaşırtıyor, ‘valla öyle ya’ diyorsunuz, ancak Günday’ın bizimle dalga geçmesine kırılmıyoruz hiç, sorgulamıyoruz olanları, çünkü ‘’aşağılık insanoğlu her şeye alışır.’’ Ben Günday’ın ordu, asker göndermeli metinlerini okumayı gerçekten çok seviyorum. Zamir’de ermeni soykırımına(?) dair yazığı bir cümleden dolayı kitabı kapatıp atmış ve bir daha asla Günday okumayacağım demiştim ama Ziyan’ı okuduktan sonra diğer konularda ne derece hassas olduğunu görünce tekrar çok severek okumaya başladım. Ziyan’da askerlik sistemine yönelik bir asker ağzından eleştirilere tanık oluruz, yazarın askerliğini Muş’ta yapmış olması da romanın kurgusuna önemli katkılar yapmıştır. askerlerimize, askerlerimize davranış şekillerimize ve onlara yüklediğimiz anlamlara çok güzel değinmişti, bu kitapta da çok güzel parçası var bu konuyla ilgili, yazmadan geçmek istemiyorum: ‘’Unutmayınız ki ucuz ve kaliteli olmasının yanında, insan eti en tasarruflu yalıtım malzemesidir. Çünkü doğru kullanıldığında ‘bir ölür, bin dirilir.’’ İçimde çok farklı duygular uyandırdı bu cümleleri. Kitabı önceki Günday romanlarından ayırarak değerlendirmemiz gerekiyor. Sonuçta onlar romandı, burada öyküleri var. Ben Günday’ın öykülerini sevdim, çerez niyetine bir okuma oldu, keyif de verdi. Yazar, kitaptaki son öyküsü olan Safkan İnsan’la bize bir de mesaj göndermiş : “Kim ne isterse yazsın! Yazarak varacakları tek yer, sayfanın sonu. Hepsi bu.” İyi okumalar. Kitabı edinmeden önce biraz göz atmak isterseniz eğer Doğan Kitap ilk iki öyküden yer vererek kısa bir tanıtım hazırlamış, linkten ulaşabilirsiniz: dogankitap.com.tr/files/kitaplar/...

DerzHakan Günday · Doğan Kitap · 0929 okunma

·

995 görüntüleme

Alper

@AlperTC ·

31 Mart 13:48

Kaleminize sağlık çok güzel bir inceleme olmuş.

Hakan Günday okurları daha çok anlayacağı okumayanlarında meraklanacağı güzel bir derleme olmuş yazınız.

Esin Nur Evgin

@esinlendim ·

31 Mart 13:59

Beğenmenize sevindim, yorumunuz için de teşekkür ederim🧚🏻‍♀️🧚🏻‍♀️

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.