Elif Nur Demir: "Kara Gün": Kara Gün Başımı yastığa koydum Yine bu gece. Kafamın içinde sesler dönüp duruyor. Bakıyorum, elimde sayfaları benim gibi küle dönmüş o deftere. Bakıyorum, içinde ki belli belirsiz kalan O şiire… Dudaklarımda bir tebessüm asılı Umursamıyorum. Birileri bir kibrit çaksın da umudu yaksın diye bekliyorum. Üzerinde yattığım bu yatak Ölümün soğukluğuna büründü. Sonra aklıma mezar taşlarının ne kadar soğuk olduğu geliyor. Titriyorum, göz kapaklarım Titriyor. Arasından bir damla yaş süzülüyor Sona geldiğimi hissediyorum. Yüzüm kıbleye doğru dönük, Elimde kara güller. Ve ben son selamı mı sonsuzluğa doğru veriyorum. 🥀 (Bana aittir)

Başımı yastığa koydum Yine bu gece. Kafamın içinde sesler dönüp duruyor. Bakıyorum, elimde sayfaları benim gibi küle dönmüş o deftere. Bakıyorum, içinde ki belli belirsiz kalan O şiire… Dudaklarımda bir tebessüm asılı Umursamıyorum. Birileri bir kibrit çaksın da umudu yaksın diye bekliyorum. Üzerinde yattığım bu yatak Ölümün soğukluğuna büründü. Sonra aklıma mezar taşlarının ne kadar soğuk olduğu geliyor. Titriyorum, göz kapaklarım Titriyor. Arasından bir damla yaş süzülüyor Sona geldiğimi hissediyorum. Yüzüm kıbleye doğru dönük, Elimde kara güller. Ve ben son selamı mı sonsuzluğa doğru veriyorum. 🥀 (Bana aittir)

216 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Elif Nur Demir