Yaşamak,ölmek, yaşamak, ölmek,ölmek, ölmek..."İnsan mutlu olduğu sürece, fakirlik utanılacak bir şey değildir."
Evet bu sözler kitapta geçiyor ancak yaşanan fakirlik o dereceye geliyor ki insanın mutlu olmasına mani oluyor.
Kitap birçok duyguyu hissetmemi sağladı. Bazen kızdım, bazen tebessüm ettim, çokça üzüldüm. Ana karakter Fugui'nin oğlu Youqing'e davranışlarında "Bu adam niye hep böyle davranıyor?"diye sorguladım.
Ölmek çoktur yaşamaktan dedim kitap bittiğinde.
