Zaman da su misali akıp gidiyor güya.
İnsanlar iyice çoğalmış.
Nerede çokluk orada güzellik hani.
Bir gün çiğ süt emmiş birisi çeşmenin tunç musluğunu çalıp satmış.
"Kim bu namert" niye mahalle halkı çok aramış, bulamamış. İşin kötüsü, mertlik elden çıkıp namertin sayısı artıvermiş...
Sayfa 5 - Su sesi (Mustafa Kutlu)Kitabı okuyor
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.