Kalbim... Bu kadar mı yalnız büyüdün?
Neden herkese inanıyorsun?
Sonra uzaklarda sonsuza dek
Yanıp sönen bir insan yüzü daha
Sonra kalabalığın ortasında
Diz çökmüş yaralı bir ruh
Gözyaşıyla ıslanmış bir pişmanlık duası.
Tanrım
Bir gün ben de
Kalanın ne yapacağını düşünmeden
Arkamı dönüp gitsem...
Yaşamak daha mı az acı verirdi.
Kenar Notları 
Şükrü Erbaş
·
103 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.