Yazarın okuduğum ikinci kitabı. İlk kitabında babasını, bu kitabında da iki engelli çocuğunu anlatmış.
İnsanı şükre sevkeden bir anlatı. Etkilenmemek elde değil. Ve fakat konusu, duygusu, etkileyiciliği ne kadar mükemmel de olsa, edebi anlamda zayıf bir eser.
Jean-Louis Fournier 'ın hayatı gerçekten de zormuş. Evlat söz konusu olunca zaten zor hafif kalır. Güzel bir anlatı. Sıkmayan, yormayan ama allak bullak eden. Tavsiye ederim.
İyi okumalar...