Birçok aydının ağzını kilitleyen, düşüncelerini açıklamasına engel olan biraz da ekonomik kaygılar, sosyal koşullar, alışkanlıklar, rahat yaşama zaafları değil mi?
Tüketimin masum arzuları demokrasinin tıknefes olduğu bir ülkede en kalıcı tutsaklığa dönüşmüyor mu?