....O ses hem inancım,hemde inançsızlığımdı...
O ses hem sonsuz ümidim olan sevgiydi,hemde uğruna ömür boyu koşacağım sonsuz çaresizliğim bitmeyen kaybedişim,o sonsuz ümitsizliğimdi...
.....Canım acıyor.Epeydir anladım:Ne içindeyim dünyanın, ne de büsbütün dışında...
Bu arada kalmışlık kadar ıstırap veren hiç bir şey yok bana...
......Ruhum tatmin oluyorsa bedenim aç kalıyor...
Neyi seçsem o an bir başkasını özlüyorum.Nereye gitsem,aslında o an başka bir yerde olmam gerektiğini hissediyorum.Peki neresi orası ? Bütün o zıtlıkların,delirtici çelişkilerin bir arada olduğu yer neresi ?
....Sahi bu kitaptada anlatılmak istenen ana temanın sevginini insanlar tarafından gerçekten bilinip bilinmediği...Hayat yanlışlarla dolu yün yumağı gibi doladıkça dolandığımız ilmek ilmek bir söküp bir ördüğümüz kazakmıydı üstümüze giydiğimiz...Sayfa sonuna kadar ünladığım o ki bizi hayat değil hayatın içindeki sevgisizlikler aldattı...Sevgisiz büyüyen çocuklar,sevgisiz ömür geçirilen evlilikler,sevgisiz ebeveynlerin hayatı bize yanlış göstermeleri...İki türlü hayatlar yaşayan insancıklarız ...bir kendi kendimizi aldattığımız birde başkalarının bizi aldattığı ...
...Son satırına kadar her satırın altını çizmek sanki hayatımdaki olumsuzluklara çizik atmak gibi geldi bana...
Ben kendi dünyamda kavrulan insan yavrusuyum sana gücüm yeter mi HAYAT...
Demek geldi içimden...
İki ters bir düz yaşattın
Ruhumu aç bırakıp
bedenimi doyuramadın
Ey hayat ...!
seni istemekten
vazgeçiyorum ...
Yüzüm güleç,
Gözüm açık gideceğim işte
sevgili dünyandan
öldür beni alacak canım kaldıysa eğer...
...buda benim sözüm hayata...
...Okumanızı tavsiye ederim tabiki hayatınızla yüzleşeceksiniz bu kitapta...
...İyi Okumalar....