Şizofren Aşka Mektup

Özellikle hayatınızda çoğu şeyin iyi gitmediğini düşündüğünüz ya da kendinizi yalnız hissettiğiniz bir döneminize denk geldiyse -ki genelde bu tarz dönemler çoğumuzun hayatında ne hikmetse daha fazla yer kaplar, melankolizm hastasıysak demek ki...-bir çırpıda okunur bu kitap... En başta sıcak ve samimi gelir her cümlesi sanki kendinizi okuyormuş hissine kapılırsınız fakat kitap bittiğinde içinde bulunduğunuz depresyonun iki kat daha derininde hissedersiniz kendinizi.

Cinsel kimliği beni ilgilendirmez fakat Cezmi Ersöz 'ü okurken kafamda sürekli bir kadın seslendiriyor yazdıklarını. Neden bilmiyorum ama çok ilginç. Oğuz Atay okurken , bukowski okurken vb. erkek sesi ile beynime işliyorum. Yalnız Cezmi ersöz'ün kitaplarında bu oluyor.

Daha önce Cezmi Ersöz okumadıysanız bu kitabı ile başlamayın. Melankoliyi içimizdeki yok oluşu cümle yapabilen ender yazarlardan.

Bu kitap içimi çok acıttı.

Bir şizofrendim artık...
Yalanlar söylüyordum ,hem sana hem de ona...Kendimi tanıyamaz olmuştum .Hangisi bendim?İçimdeki ,o güzelliğiyle dünyayı elde etmeye kışkırtılmış , karanlık ve ilgi tutsağı kadın mıydım; yoksa uğruna hayatından vazgeçmeye hazır olduğu mahkum,

Birbirinin yalnizligina ortak olmus ama çare olamamış iki insan...
Kangren olmus bir aşk...
Ve mutsuzlukla beslenen iki sevda...
Biri ayriyken, diğeri yanyanayken acı çekiyor.
Bazen bir kitap okursunuz ve her kitaptan sonra yine yeni yeniden eliniz o kitapa gider. Bu kitapda öyle...

Yalnızlıktan boğulduğunuz bir anda elinize alıp 1-2 sayfa karıştırmalısınız. Hem kadın gözünden hem de bir erkek gözünden anlatılanlar kesinlikle ilgi çekici. Okurken satırların arasında kayboluyorsunuz. Benimsediğim çok cümle oldu kitap içerisinde, "işte bu" dediğim hisler... Okuduğum ilk Cezmi Ersöz kitabı ve son olmayacağına eminim.

Cezmi Ersöz bu kitabıyla duvara çiviledi beni diyebilirim.Aşkın herkesçe tanımlanan parçalarını birleştirmiş sanki; içinde barındırdığı gel-git leri,vazgeçemeyişleri,zaman zaman yol açtığı marjinallikleri inanılmaz aforizmalarla ve derin tanımlamalarla anlatmış.
Üslubu beni etkiledi ancak bölümler arası geçişte zaman zaman kadın anlatıyor,zaman zaman da erkek.Onu anlamak biraz güç oldu benim için.Çünkü aşk beynelmineldi.
Aslında aşka aşık ve aşka tutkulu bir kadını ve onun adamını(aşkını) anlatmış;İçsel çatışmalarını ve çok sevenin terk ettiğinde diğerinin aslında sevdiğini anlamasını vs.
Neyse gerisini siz okuyun derim:)
Ersöz'ün aşka felsefik yaklaşım ve tanımlamaları güzeldi.Tavsiye olunur efenim..

Yazarın kelimelerle oynayışı mükemmel.. Ama ruhsal yönden insanda çöküntü oluşturuyor.. Bunu duyguyu yaşatması anlamında olumlu karşılayabiliriz belki ama yine de depresyondaysanız okumayı erteleyin derim

Cezmi Ersöz. Kitaplarını çok küçük yaşta okuduğum, ergenlik zamanlarımda bile o naif kalemiyle beni kendisine hayran bırakan yazar...
Şizofren Aska Mektup;
Aşkın en histerik, en karşı konulamaz, en tutkulu ve en saf halini insanın içine işleyen bir eser. Kesinlikle ıskalanmaması gereken kitaplardan... Stefan Zweig'in
Bilinmeyen Kadının Mektubu kitabını sevenler, bundan da aynı tadı alacaklardır...

Sevgilim, beni bensiz bırakma, olur mu?

Çünkü sen nereye gidersen git, ben oradayım. Seni her şeyinle, ben seni ruhunun o yalan yanlarıyla birlikte sevdim. Benim başka gidecek bir yerim yok. Benim senden başka gerçeğim yok. Sende yaşıyorum ben sadece. Sen ne kadar parçalanırsan, ben o kadar parçalanırım ; sen ne kadar bütünsen, ben o kadar bütünün ; sen ne kadar kimsesizsen, ben de o kadar kimsesizim. Senin kalbinin topraklarında yaşıyorum ben.
Beni, bensiz bırakma! Olur mu...

Kaybetmişliğin bir öyküsü...
Kitap bana pek hitap etmedi olay bakımından lakin cımbızla çekebileceğini güzel sözler vardı. Bu kitabı okurken biraz bilinmeyen bir kadının mektubu kitabına benzettim. Haram sevdalar yüzünden acı çekmişlikler işte yeniden karşımıza çıkıyor. Kendinizi melankolide ve aşırı yalnızlıkda hissediyorsanız bir günde bitebilecek güzel bir kitap okuyun farklı yaşamlar tadın en azından

Senin için bir ilişkide girilebilecek bütün kimliklere bürünmedim mi?
Önce aşkla olmasa da, kalbinin boşluğuyla tutunduğun bir can yoldaşıdım.
Yüreğin bir başkasına kapılarını açtığında, hayatından dışlanıp, unuttuğun oldu sonra.
Başka hayatlarda, başka ilişkilerde seni unutmaya çalışırken, belki de aslında sadece seni ararken, kıskançlıktan deliye döndüğün oldum.
Kalbime geri dönmek istediğinde, gururumun gemilerini yakıp, metresin oldum.
Vicdanın oldum senin.
Merhametin oldum.
Pişmanlığın oldum.
Hazzın en sıradışı boyutlarını seninle paylaşan fahişen oldum.
Arkadaşın oldum.
Kardeşin oldum.
Sevgilin oldum.
Söylesene kaç kez biçim değiştirdi bu ilişki?
Kaç kez kimlik değiştirdim seni sevebilmek için?

Çok nadirdir, bir kitabı ikinci kez okumam, ama bunu bilmiyorum artık kaç iki kez okuyacağım. Gerçekten yukarıdaki dizelerden anlaşılıyor, yazım tarzi, kelimelerin ağırlığı.
Okumak için geç kaldığım kitap.

Seninle de olmuyor, sensizde olmuyor. Melankolik bir sevginin, melankolik kişilerinin, kendi boşluklarında kendilerini boğması, başkalarında kendi aşklarını araması, karmaşık duygularla, asıl hislerini saptırarak, sevgilerini melakolikliğe sürüklemeleri...

Cezmi Ersöz keşfim ablamla başladı... On sene aradan sonra tekrar okudum.

Tadı yine damağımda kaldı, insan hayali olan kadınlara bunları yazamaz, aslında hepsi gerçek. Sadece bizden o aşkı gizliyor yazar. Aman benden başka kimse seni böyle sevmesin diye.