Bu zamana kadar beklettiğim için üzüntü duydum kitabı okurken. Bir oturuşta okunan bir kitap, oldukça akıcı. Verilmek istenen mesajlar ise herkesin oturup düşünmesi gereken kişisel ve toplumsal konular. Örneğin, toplumsal yargılara boyun eğmiş olan kişilerin asıl seviyelerine ulaşamadığına değinilmiş. Toplum tarafından sınırlandırılmış, katı kurallar çerçevesinde bir bireyin özgürlüğünden bahsedilebilir mi, bahsi geçen birey bir martı dahi olsa? Özgürlüğün sembolü olmuş bu kuşun bile koca gökyüzünde kafese tıkılmış gibi hissettiği anlara şahitlik ediyoruz. Bir diğer değinilen konu ise yaşadığı çevre tarafından hor görülen ve dışlanan kişinin, kendi yolunu bulduktan sonra ortaya çıkardığı gerçekler. Zamanında bu gerçeklere inanmayı, ve hatta dinlemeyi reddedenlerin zamanla bu düşüncenin en büyük temsilcisi haline gelmesi ve önceden körü körüne bağlandıkları inançları yerine bu yeni inanca bağlanmaları. Yerin dibine gömdükleri düşünce sahibini ilahlaştırmaları. Aynı Galileo Galilei gibi… Düşünceleri kiliseyle çelişince mahkemede yargılanıp sadece bir süre ayak diretebilmişti. Yargısını özür dileyerek geri çekmek zorunda kalmış ancak ölümünden 359 yıl sonra kilise Galileo’nun öğretilerini kabul etmiş, üstelik Papa ondan övgüyle bahsetmişti. 359 yıl önce bu düşünceler samimiyetle dinlenip, mantık ve bilim çerçevesinde araştırmalar yapılsaydı, belki de insanlık şu anki konumundan çok farklı bir yerde olacaktı. Martı Jonathan’ın anlatmaya çalıştığı ‘mükemmele ulaşmaya çalışma’ ancak böyle mümkün olabilirdi. Kendi kendimizi engelliyoruz. Olmayan sınırlar çekiyoruz ve o sınırların tellerine çarpıp düşüyoruz. Tekrar düşmekten korkup o sınırlara yanaşmıyoruz. İşte tüm bunları kitap çok güzel özetliyor: “Bir kuşu özgür olduğuna ikna edebilmek niye dünyanın en zor işi?”

Martı Jonathan LivingstonRichard Bach · Epsilon Yayınları · 201967,1bin okunma

·

170 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Elif Toptaş