Freud, rüyaların dilinin şimdiye dek hiç kimseye öğretilmediğini, ama herkesin öğrendiğini ve kullanabildiğini, ancak aynı zamanda pek anlaşılmayan bir dile benzediğini fark etmişti. Rüya, onu gören için tam anlamıyla muhteşemdir, ama çok kolayca unutuluverir. (Uyanınca rüya çoğu zaman biz daha ne olduğunu anlamadan solup gider.) Neden unutmaya bu kadar hevesli olduğumuz bir dil kullanalım? Freud'un buna cevabı rüya görmenin yasak (ödipal, çocukluk) arzunun dili olduğu ve yasak olanın kuvvetli cazibesinden ötürü çok rahatsız edici olduğuydu.
Sayfa 121 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.