Benim gözümde 'fikri bunalım' her zaman bir sıhhat belirtisi olmuştur.
Zira bence , 'fikri bunalım' kendini bulma, yeni inançlara
kavuşma çabasıdır. Fikri bunalıma, fikri sorunlarla yüz yüze gelmekten
çekinmeyen herkes, eninde sonunda düşmek zorundadır.
Başka türlü olması da beklenebilir mi? Hayatın uyumsuzluklarla
dolu olmasına karşın ruhumuz uyum diye yanıp tutuşmaz m ı ? İşte
bu çelişki, hareketin uyarıcısı, ama aynı zamanda acılarım ız ve
umutlarımızın kaynağıdır. Bizim fikri derinliğimizin, manevi imkanlarımızın
onayıdır.
Sayfa 172 - Agora kitaplığı, 2007Kitabı okudu
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.