BU İSTANBUL'UN NEFSİ
Ölü ruhlar dünyasında gezindim,
Hiç bir şey değişmedi denginden.
Bedene bürünmüşler akıl ayrı bir havale,
Canlı olduklarını zannediyorlardı,
Ama bayağı uçmuşlardı.
Ruhevi âlemleri vardı üst üste,
Ve kocaman bir karamsarlık bu kabul edilen.
Darmadağın olmuşlar,
Tülenmekle yetinmişler,
Ama aldırış etmemişler.
Boş beleş nasıl dayanırlar?
Bir amaçsızlar amaçsızca.
Sersem bir tutarsızlıkla,
Bugünümü de israf ettim hayâsızca,
Lanet olsun diyeceğim sözüm tıkandı.
Ömür törpüsü bi'çare insanlar içinde,
Ölü ruhlara küfredesim geldi.
Yolu yordamı bitirdim tekrar tükendim,
Ama artık son,
Yeni güneşin ardından ben doğacağım.
AYKUT BARIŞ ÇELİK
·
63 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.