Ezân, yer yüzünde söylenen sözlerin en doğrusudur. Hazret-i Âişe "radiyallahü anhâ" [Elliyedi senesinde, Medînede, altmışbeş yaşında vefât etti.] Her zemân ezânı dinlerdi. Sordular: "Ey mü'minlerin anası, niçin ezân okunurken işini terk ediyorsun?' (Ben Resûlullahdan "sallallahü aleyhi ve sellem" işitdim, "Ezân okunurken iş işlemek dinde noksanlıkdır" buyurdu. Onun için ezân okunurken işimi terk ederim) dedi.