Bizi sen ey beyhude ve baygın duygularin yırtıcısı
sen ey loş çalgıları uykulardan çıkarıp
bahçelerin hayatına yerleştiren esrar
bizi bırakmıştın
acı güller salınırdı kanımın raddelerinde
ve ben günes altında bize kendini öptüren neyse
gece onun kimlerle bulustuğunu araştırdım
o zaman yalın yürek kaldım şiddetin çölünde
aldanışların çölünde korkudan
denize dilimi soktum ayaklarımdan önce.
Bu kadar, bu kadardı Akdeniz
aslı yokmuş dinlediklerimin..
Sayfa 191Kitabı okudu
72 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.