Babaannen demişti bir keresinde;
"Kim olduğunu ancak kim olmadığını anladığında bile bilirsin." On yaşındaydın ve söyledikleri pek bir şey ifade et memişti. Sonradan ara ara her başın sıkıştığında kapısını aşın dırdığın hayattaki tek dostun babaannen, hep aynı cümleyle noktaladı seni teselli eden sözlerini. Kim olduğunu bulabilmen için başkalarını izlemen lazım sanıyordun, bu yüzden sürekli fi lm izledin. Senden farklı hayatlara böyle merak saldın. Hep bu sorunun cevabını aradın. Kim olmadığını anlayınca yanıtı bulacaktın. Yanıldın. Çünkü bulamadın. Ancak çok sonraları cümlenin asıl manasını kavradın. Kim olduğunu hiçbir zaman kavrayamayacaktın. Çünkü izledikçe onca fi lm, tanıdıkça onca kişi farklılıklar değil aynılıklar çoğaldıkça an be an, odağını da, sorunun cevabını da kaçırdığını anladın. Bir gün uyandın.
Kendini de, diğerlerini de tanımadığını kavradın. Sorunun cevabını aramaktan böylece caydın.
·
85 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.