Sevgilim sabahın erkenini seviyor. ben geceyi ve esmerliğini onun. O dorukları seviyor, korkuyor bundan. Ben rüzgârla buluşan tepeyi, tuhaflığı. ona bir yeşil gülümsüyor.
Ben, hayatı delice sevdiysem nasıl, diyorum, seni de öyle. o kendi boşluğunda oyalanan günlerde canı sıkılan bir çocuk gibi uyuyor. Ben göğe bakıyorum geceden. kendi çukurunu bulmuş deniz gibiyim diyorum, yanında, o sabahları eğilip öpüyor denizi.