Bu gerçekleri yazarken on beş yaşındaki yeğenimi düşünüp dur dum. Büyük babaannesi gibi o da çizim ve resim yapmayı çok sevi yor; onu ne zaman resim yaparken görsem aklıma Lydia geliyor, bundan 85 yıl önce İsviçre'deki köyünde onun da aynısını yaptığını hayal ediyorum. Lydia'ya boşa vakit harcamayı bırakıp erkeklere hizmet etmeye başlaması söylenmişti. Yeğenime ise "Büyük bir sa natçı olacaksın - hadi sanat okullarına bakmaya başlayalım," deni yor. Yeğenim babaannemi hiç görmedi, ama fe minizmin dünyayı na sıl değiştirdiğini bilmek Lydia'yı mutlu ederdi diye düşünüyorum