Yalnızlık, bugünkü yaşam tarzımızın bir ürünüydü.
Kültürümüzde yalnızlık aralığını düz bir çizgi gibi düşünün. Bu çizginin bir ucunda yüzde 0 yalnızlık olsun, diğer uçta yüzde 100 yalnızlık. Orta noktadan (%50) %65'e doğru ilerlediğinizde depresyon belirtilerinin ortaya çıkma riski 8 kat artıyordu.