Mən başladım danışmağa ki:
bəs Fransa qadınları çox tədbirlidirlər, — bir-balaca şıltaqlığa da meyillidirlər, hansı ki o da əvvəlcədən hesablanmış olur, — bəs onların adambaşına bir kişisi olur, hərənin öz kişisi, hansı ki, təbii ki, bir dost da ola bilər, — bəs bəlkə əlavə adət xətrinə bir sevgililəri də olmuş olar, — bəs sədaqətsiz olanda da, əhlikef bir üstünlükdə olurlar. Bəs az qala hər ikinci qadının da bir peşəsi var. Bəs bu qadınlar ölkəni seçim hüquqları olmadan idarə edirlər, — bədənləriylə yox, məntiqləriylə. Bəs onlar sevimli məxluqlardır, bəs yumşaq ürəkləri də var, — bəs arada ürəkləri də özləri kimi əndazədən çıxır, ancaq hər dəfə özlərini ram edirlər. Dedim ki, bəs mən onları tam da başa düşmürəm.
“Qulağa adi bir qadın kimi səslənirlər”, - dedi Lidiya.
Sayfa 17Kitabı okudu
·
65 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.