349 yılının 34 Şubat'ı
Hayır, artık dayanmaya gücüm yok. Tanrım, neler yapıyorlar bana? Onlar benim kafama soğuk su döktüler! Beni görmüyorlar, dinlemiyorlar. Ben onlara ne yaptım? Neden bana işkence ediyorlar? Benim gibi bir zavallıdan ne istiyorlar? Onlara ne yapmış olabilirim? Hiçbir şey yapmadım. Gücüm yok artık, bütün işkencelere dayanamıyorum; başım yanıyor, önümdeki her şey dönüyor. Kurtarın beni! Bana kasırga gibi hızı üç at koşullu araba verin! Arabacım, oturun, küçük çan'ı çınlatın, atla beni bu dünyadan taşıyıp götürün. Uzağa, daha uzağa; hiçbir şey görmemek için hiçbir şey! Gökyüzü önümde dönüyor. Uzakta yıldızlar parıldıyor, orman karanlık ağaçlarla ve ay ile hızlı geçiyor. Ayaklarımın altında gri sis seriliyor, duman içinden zincir sesi geliyor. Bir taraftan deniz, bir taraftan İtalya; işte Rus izbeleri görünüyor. Uzaktan mavi gözüken ev benim mi? annem pencerenin önünde oturuyor mu? Anneciğim zavallı olduğunu kurtar! Hasta başını göz yaşını damlat! Oğluna nasıl işkence ettiklerine bak! Zavallı yetimi göğsüne yatır, dünyada ona yer yok artık! onu tahrik ediyorlar! Anneciğim hasta küçük oğluna acı!
Sayfa 44 - Olimpos
·
1 artı 1'leme
·109 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.