Márquez der ki: "Hafıza hem hammadem hem de aracım. O yoksa hiçbir şey yok." Yaşamını ülkesinin hatta tüm Latin Amerika'nın belleğini yaratmaya onu unutulmaz kılmaya adamış bir yazarın kişisel tarihinde bir gün gelip de bir kitabı tamamlamasına engel olacak zihinsel bir zayıflamanın esiri olacağını düşünüp düşünmediğini bilemiyoruz. Belki de bu sözde bu korkunun da altını çiziyordur, bilemiyoruz. "Ağustosta Görüşürüz" yazarın zihinsel dalgalanmalarından önce yaratılmış 'Ana Magdalena' karakterinin mahrem yaşamına dokunan çok özel bir yapıta dönüşmek üzereyken istediği kıvama bir türlü gelemeyen oğullarının tabiriyle cilalanmamış bir eser olarak kalıyor. Önemli mi? Gabonun tüm eserlerini okuyan bizler Ana Magdalena'nın ihanet serüvenine kaynaklık eden durumları anlamadık mı, öte yandan son anda bir adaya gömülmeyi vasiyet eden annenin niyetini sezmedik mi? Onun yaratım süreciyle hafızasını elde tutma gücü arasındaki mücadeleye her daim saygı duyan okurları olarak diyebiliriz ki Gabo, (kelimenin tam anlamıyla) her şeye rağmen okurunu ötelerden sarıp sarmalamayı başarmış. Dipçe 2: Marquez okumalarımı hem bireysel hem de en sevdiğim insanlarla yaptım hep. Nerede olursak olalım hangi durumlarda ve duygularda olursak olalım Gabo ve eserleri bir yığın hatırayı ve tükenmez bir sevgiyi hep diri hep kıymetli tutacaktır. Sevdiklerime ve Gabo'ya

Ağustosta GörüşürüzGabriel Garcia Marquez · Can Yayınları · 2024189 okunma

··

968 görüntüleme

goktan

@goktn ·

09 Nisan 15:52

Tartışmalı bir mevzuya yine zarafetiyle dokunmuş hocam

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gncokuyor