ağrıdurmadanağrıdurmadanağrı*
bu ağrıya sıkı sıkıya tutunduğumu fark ettim. ilk başta susturmaya çalıştım onu, böylece geçeceğini ve beni tedirgin memnuniyetimle baş başa bırakacağını düşündüm. bir müddet daha uzayacağını, hayatlarımızın kendini inatla taltif eden tasarımının hemen altında kıvrılmış pusuda bekleyen huzursuzluğu kararlı bir şekilde anımsatacağını düşündüm. geçmek şöyle dursun, daha da belirginleşti, daha kusursuz bir şekilde yerleşti, somutlaştı, içimde yer kaplayan, böceksi, karanlık ve içsel bir nesneye dönüşmeye, yalnızlık ve dehşet kokan pis, kesif bir koku yaymaya başladı. sabah uyandığımda bir yokladım onu, sonra içimde sağ salim kıpırdadığını hissedince içten bir kabulle rahat bir nefes aldım.
·
345 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.