Güray Süngü bu eseriyle insanın gerçeklik algısına sert bir yumruk vuruyor.
Beni eserin kurgusuna hapsetti. Christopher Nolan filmi izliyormuş gibi hissettiriyor.
Bir gece önce adını dahi bilmediği bir pansiyona gelen bir adam sabah uyandığında hiçbir şeyi hatırlamaz. Kendi adını, geçmişini, pansiyona neden geldiğini bir türlü hatırlayamaz. Kendini arayışına ise pansiyonda görevli Borges Dayı yardım edecektir.
Postmodern bir anlayışla kaleme alınan eser. Bu zamana kadar okuduğum en ilginç eserlerin başında geliyor.
Eser; sosyolojik, psikolojik, felsefik bir roman.