"Evet," dedigim sirada kulagimi bir cinlama, keskin bir ugultu kapladı. Mutfak penceresinin cami tuzla buz oldu.Pencereden dışarı baktim. Incir agacinin ortadan ikiye yarıldığını gördüm. Zineta abla cigliklar atarak sesin geldigi yöne
dogru kostu. Ardindan ben de kostum. Ortalik toz duman ve barut kokular icindeydi. Neredeyse göz gözü görmüyordu. Zineta abla tozun dumanin arasinda kayboldu birden.
Bir süre sonra toz duman dagilinca, kaskat kesilmis bedenimi hic kipirdatamadan, etrafimda olup bitenlere donuk
gözlerimle bakiyordum. Iki masum cocuk, incir agacının üstünde can vermislerdi. Vücutlarindan kopan parçalar, incir ağacının her bir dalında yaylanarak sallanıyordu.
·
120 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.