352 syf.
10/10 puan verdi
Birinci Dünya Savaşı'nı konu edinen birçok edebi eser vardır. Ama bir çoğunun gölgede kaldığını da belirtmek gerekir. Savaşın yıkıcı etkisini hayatın her kesiminde belirgin kılan bu eserlerin edebi dili oldukça etkileyicidir. Özellikle devrin şahitlerinin yazdıkları eserlerin bu konuda bir üstünlüğü olduğu takdir edilir. Fakat anlatılar bazen bir hatıratın keşmekeşinin içine düşmüş gibi görülür. Yazarın travmatik hezeyanları sayfalar arasından fışkırır ya da ender görülmekle beraber taraf olmanın etkisi yazılanlara yansır. Bütün bunları dikkate alınmaz ise devrine yönelmiş bir araştırmadan türeyen eserler ise tarihçilerin eleştiri oklarına maruz kalır. "Kış Askeri" ise adeta yazanın başından geçen bir olaylar silsilesi gibi tekamül eder. Deyim yerindeyse Mason tavan arasında dedesinin notlarını bulmuş gibidir. Zira yüz küsur yıl önceki bir dönem bu kadar iyi yansıtılamaz. Mason'un yaptığı adeta son teknolojiyi kullanarak film çeken devrin yönetmenlerini andırır. O efsanevi yapımların sahteliği akla gelince realist bir bakış açısının etkisiyle filmden soğumak bile mümkündür. Ama Mason'ın anlatısında bu tarz bir soğuma görülmez. Her güçlü edebi dille aktarılan ortam karakterlerle bütünleşir. Anlatılan mekana okur deyim yerindeyse meftun olur. Uzun uzun yapılan zamana ve mekana dair tasvirler okuru çizilen dünyanın içine çeker. Duygu bazen geri planda kalır bazen de gizli kaldığı yerden çıkarak metni tüm yönleriyle ele geçirir. Bu noktadan sonra dekorun savaşı içermesi ve yüz yıl önce olmasının da önemi yoktur. Duyguyla kurgu aynı kanaldan okurun dimağına akar. Destansı aşk sadece romantizmi içermez. Umudu önceleyen bir idealizm de hayat hikayelerinin içinden çıkar. Üstelik yaşam öyküleri öylesine ustaca çizilir ki sürprizlerin ardı arkası kesilmez. Tabii savaş hissetmek isteyenler içinde "Çelik Fırtınalarında" 
Çelik Fırtınalarında ve "Batı Cephesinde Yeni Bir Şey Yok" 
Batı Cephesinde Yeni Bir Şey Yok romanlarındaki tarzda anlatılar da eksik değildir. Ama kesişen öykülerin kurgusu daha etkileyicidir. Tabii yazarın aynı zamanda hekim olması karakteriyle özdeşik yanlarının olduğunu akla getirebilir. Bu da tıbbın keleminin sürekli oynayacağı sıkıcı diyalogları düşündürebilir. Ama metinde bunlar yok denecek kadar azdır. İdealize edilen hekim hasta ilişkisi savaşın cehenneminde bile olması gerektiği gibidir. Yani kısacası metinde sırıtan bir şey yoktur. Bu da eserin gerçekçiliğinin de hatrı sayılır bir düzeyde olduğunu okura kanıksatır. Son olarak eserin sürükleyici yönünü unutmamak gerekir. Maceradan çıkıp yeni maceraların içine düşen bir karakter her roman için idealdir.
·
193 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.