«YAR-I-VEF AKAR» ·
Bikes-ü bivayeyim,
Kimse bana yar değil,
Kime dostum diyeyim,
Kimse bana yar değil ..
Hiç gülmedim dünyada,
Başım daim belada,
Bu alem-i fenada,
Kimse bana yar değil . .
Hep yüzüme gülerler,
Arkamdan da söverler,
Fırsat düşse döverler,
Kimse bana yar değil..
Dost sandığım düşmandır,
Eloğlu ne yamandır,
Ağlanacak zamandır,
Kimse bana yar değil..
Gözyaşım silen olmaz,
Bir türlü çilem dolmaz,
Derdimi bilen olmaz,
Kimse bana yar değil..
Emekler gitti boşa,
Zehir kattılar aşa,
Neler geldi bu başa,
Kimse bana yar değil ..
Gelenler hep yanıma,
Kasdettiler canıma,
Göz diktiler malıma,
Kimse bana yar değil..
Kimse halim bilmedi,
Derdim soran olmadı,
Dosttan yüzüm gülmedi,
Kimse bana yar değil..
İşim ah ile vahtır,
Gözyaşiarım silahtır,
Aşki dostun Allah'tır,
Kimse sana yar değil..
Sayfa 465Kitabı okudu
·
63 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.