Çoğumuz hayatımız boyunca gerçek kişiliklerimizi saklayan sosyal maskeler takıyoruz. İnsanlığın tüm renklerini sergilemek yerine dünyanın olmamızı istediğini sandığımız kişinin heykeli haline dönüyoruz. İnsanların söylememizi istedikleri şeyleri söylüyor, giymemizi istedikleri kıyafetleri giyiyor ve yapmamızı istedikleri şeyleri yapıyoruz. Kaderimizde yazan hayatı sürmek yerine başkaları gibi yaşıyoruz. Böylelikle de yavaş yavaş ölüyoruz.