Ne yaparsın, böyledir çilesi aşkın
Taş gibi oturmuş bağrıma acılarım
Benimkine katılınca senin de üzüntülerin
Büsbütün artıyor derdim, kararıyor gönlüm
İç çekişlerin buğusuyla yükselen bir dumandır sevgi Duman dağılınca tutuşan bir ateş olur aşıkların gözlerinde keder indi mi bir kez aşıkların gözyaşıyla beslenen bir deniz oluverir.
