Talat, Enver ve Cemal Paşalar, işlenen cinayetlerin hasebiyle İtilaf Devletlerince suçlu sayıldıklarını biliyorlardı. Fakat uçuruma doğru koşmakta inat ediyorlardı. Harbin sonuna kadar aynı yönetim, aynı hataları tekrar ederek sürüp gitti. Halbuki harb hükümetlerinin ve bilhassa Başkumandanın, başarısızlık gösterdikçe değişmesi kadar tabii bir şey olamaz. Nitekim, bu harb içinde Avusturya ve Almanya'da olduğu gibi Fransa, İngiltere ve Rusya'da da bir veya birkaç defa Başkumandan değişikliği yapılmıştır.
Böyle bir devirde hiç olmazsa Osmanlı tahtında aklı başında ve kuvvetli bir padişah bulunsa idi, harbin yönetimine değişik bir yön verebilirdi. Fakat Sultan Reşat "Meşrutiyet zamanında ben işe karışacak olursam biraderin suçu ne idi?" diye, memleketin üzerine çöken felaket karşısındaki duygusuz ve ilgisiz halini haklı görüyordu.
·
20 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.