Eski Türkçe (yalnızca Oğuzca) bayram “festival, kutlama günü” sözcüğünden evrilmiştir. Bu sözcük Eski Türkçe badrām “neşe, coşku” sözcüğü ile eş kökenlidir. Bu sözcük Orta Farsça paḏrām “neşe, huzur, mutluluk, sükûn” veya Soğdca aynı anlama gelen patrām sözcüğünden alıntıdır. Bu sözcük Proto-İranca (Ana-İranca) aynı anlama gelen yazılı örneği bulunmayan *pati-rāma- sözcüğünden evrilmiştir.