Anası öldükdən
sonra Adil bütün məhəbbətini mehriban nənəsinə bağlamışdı. Qarlı qış gecələrində
sobanın yanında, isti yay günlərində həyətdəki meynənin sərin kölgəsində əyləşən
qarı, nəvəsinin başını qucağına alar, titrək barmaqlarını onun qıvrım, xurmayı
saçları arasında gəzdirə-gəzdirə şirin nağıllar, maraqlı əfsanələr söylərdi. Adil
nənəsinin nəfəsindən anasının ətrini duyar, onun danışığından anasının səsini
eşidərdi.
·
80 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.