Ciddi bir çöküntünün pençesinde umutsuzca kıvrandığımı kavrayalı topu topu birkaç gün olmuştu. Paris'e gelmeme yol açan mutlu olay da sevindirmemişti beni. Zaten bu sayrılığın -fiziksel ve psikolojik belirtilerinin tümünü katarsak- en korkunç ve yaygın belirtisi kendinden nefret etme duygusudur -hadi biraz yumuşatalım- özsaygı yoksunluğudur; hastalık ilerledikçe bendeki işe yaramazlık duygusu gün gün artmıştı. Kaskatı neşesizliğim buruk bir mizah örneğiydi sanki, çünkü Paris'e dört günlüğüne apar topar gelmemin nedeni, özsaygımı şatafatlı bir biçimde yenileyecek bir ödül kazanmamdı.
Sayfa 17 - 1. Baskı: Kasım 2019 - Doğan Kitap
·
59 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.